lunes, 3 de septiembre de 2012

Segur que tomba, tomba, tomba

Con cierta nostalgia de aquellos años en que la estaca cayó con la ayuda de todos, he descubierto una versión de la mítica canción de Lluis Llach interpretada por Loquillo y Los Canallas que, como siempre, me ha dejado a cuadros. 
 
Ahora hay muchas estacas a las que estamos atados: los mercados, los políticos, el capitalismo...

Vamos a tener que  unir muchas fuerzas para conseguir que caigan todas. 
 
La estaca interpretada por el legendario Lluis Llach.
 
 
Y la versión cañera de Loquillo y Los Canallas.
 

Os dejo la letra en catalá y en castellano. 
Merece la pena darle un repaso.


El viejo Siset me hablaba                                                       L'avi Siset em parlava
al amanecer, en el portal,                                                       de bon matí al portal
     mientras esperábamos                                                        mentre el Sol esperàvem
la salida del sol                                                                                    
  y veíamos pasar los carros.                                                   i els carros vèiem passar.


Siset: ¿No ves la estaca                                                           Siset que no veus l'estaca
a la que estamos todos atados?                                                a on estem tots lligats?

    Si no conseguimos  liberarnos de ella                                          Si no podem desfer-nos-en

                                                                                                   
nunca podremos andar.                                                                 mai no podrem caminar!

Si tiramos fuerte, la haremos caer.                                             Si estirem tots ella caurà
        Ya no puede durar mucho tiempo.                                            i molt de temps no pot durar,

                 Seguro que cae, cae, cae,                                                     segur que tomba,tomba, tomba,

pues debe estar ya bien podrida.                                                      ben corcada deu ser ja.


Si yo tiro fuerte por aquí,                                                                           Si tu l'estires fort per aquí,
y tú tiras fuerte por allí,                                                                           i jo l'estiro fort per allà

  seguro que cae, cae, cae,                                                                      segur que tomba,tomba, tomba,
y podremos liberarnos.                                                                                 i ens podrem alliberar.



¡ Pero, ha pasado tanto tiempo así !                                                  Però Siset fa molt temps ja,

Las manos se me están desollando,                                                            les mans se'm van escorxant,

y en cuanto abandono un instante,                                                           i quan la força se me'n va

se hace más gruesa y más grande.                                                          ella és més ampla i més gran.


Ya sé que está podrida,                                                                         Ben cert sé que està podrida
pero es que, Siset, pesa tanto,                                                                    però és que Siset pesa tant,

que a veces me abandonan las fuerzas                                                que a cops la força m'oblida.

Repíteme tu canción.                                                                              Torna'm a dir el seu cant!


Si tiramos fuerte ...                                                                                     Si estirem tots ella caurà…

Si yo tiro fuerte por aquí ...                                                                         Si tu l'estires fort per aquí,

El viejo Siset ya no dice nada;                                                                        L'avi Siset ja no diu res,
se lo llevó un mal viento.                                                                                   mal vent que se l'emportà,

- él sabe hacia donde -,                                                                                  ell qui sap a quin indret

mientras yo continúo bajo el portal                                                              i jo a sota el portal.

               Y cuando pasan los nuevos muchachos,                        I mentre passen els nous vailets

                       alzo la voz para cantar                                                 estiro el coll per cantar

           el último canto que él me enseñó.                                         el darrer cant que en Siset 
                                                                                          el  darrer  que van ensenyar.                                    

                    Si tiramos fuerte ...                                                   Si estirem tots ella caurà…


                Si yo tiro fuerte por aquí...                                      Si tu l'estires fort per aquí…        

10 comentarios:

  1. Inolvidable canción de Llac todo un símbolo para tiempos que piden cambios.
    No conocía la versión cañera de Loquillo,pero me gustó.
    Saludos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Ohma! Me alegro que te haya gustado. Sí, un tema con aires de cambios y de libertad.
      Muchas gracias x tu visita y comentario.
      Un cordial saludo!

      Eliminar
  2. Una canción mítica, pero yo que la de Loquillo la escuché ya hace tiempo, me quedo con su versión, tengo por Llach desde siempre una aversión totalmente química, que me impide que me guste nada de lo que él haga, no es razonado, es así, no puedo con él.
    Besos Gema

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Inma! A mí también me pasa con muchas canciones, que me gustan más las versiones que la original. En este caso, no descarto ninguna de las dos: la de Lluis Llach por todo lo que significó en la época de la transición y la de Loquillo y Los Canallas por ese punto cañero que le un sabor más peleón aún.
      Besos pa ti también Inma!

      Eliminar
  3. Llach fue un revolucionario, sin lugar a dudas, hablaba cuando todos callaban .
    La versión de Loquillo me gusta más, porque le da ése toque rockero, que le da más rebeldía aún .
    Está claro que no podemos quedarnos de brazos cruzados mientras nos siguen poniendo grilletes, hemos de luchar ... Hem de lluitar, y segur que tomba, tomba, tomba ...
    Petons maca !!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ahí está! Esa es la actitud!
      Muchas gracias por tu visita y comentario guapa.
      Abrazo!

      Eliminar
  4. Bella canzone che già conoscevo, ma questo video mi piace tantissimo!!buona giornata e felice fine settimana a te...ciao

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Caro Giancarlo! Sono contenta che tu conosci la canzone. Vi auguro un fine settimana felice. Ciao!

      Eliminar
  5. Conocía la canción pero no la versión de Loquillo.
    Ummmmm, creo que me sigo quedando con la de Llach.....llámame tradicional.... (que no lo soy..jeje).

    Pasaré más veces por aquí, con tu permiso.
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  6. Hola Money! Bienvenida siempre a Secretos del Futuro. Me encantó tu post de fiesta hasta el ama"nacer".
    Abrazo!

    ResponderEliminar

Muchas gracias por tu comentario.
Tu opinión da vida a mi blog.